سلمان خوشرو در سال ۱۳۶۲ در تهران متولد شد. او سالهای ابتدایی تحصیلات خود را در شهر نیو یورک سپری کرد و در سال ۱۳۸۳ مدرک لیسانس خود را در رشتهٔ هنر دیجیتال، از دانشگاه ملی‌ استرالیا دریافت کرد.

سلمان در دو دنیای متفاوت زندگی‌ کرده است، ولی‌ ذوق هنری او از ایران نشأت می‌گیرد، به همین دلیل ایران را برای سکونت دائمی انتخاب کرده است. او در ابتدا از لنز دوربین برای کشف سرزمین مادری خود استفاده کرده است و سه نمایشگاه عکاسی‌ در تهران برگزار کرده است. شاید بتوان گفت حتی کار عکاسی او بدنبال بیانی نقاش گونه بوده است. عکاسی‌ هنوز استفادهٔ زیادی در کار نقاشی او دارد.

از سنین کودکی سلمان علاقهٔ زیادی به هنر داشت. پرسه‌هایش در موزه‌های متروپلیتن و بعدا گالری ملی‌ استرالیا سبب شده است که هنرمند کارهای نقاشان بزرگ را از نزدیک تجربه کند. بزرگ شدن در مجاورت چنین موزه هایی تاثیر بسزایی در ذوق هنری او گذشته است.

سلمان فن نقاشی را بدون استاد فرا گرفته است، و چهار سال پیش برای اولین بار این کار را به عکاسی‌ و هنر دیجیتال ترجیح داد.

این هنرمند قبل از اینکه رو به نقاشی بیاورد، از صحنه‌های آبستره و مینیمال در خیابانهای تهران عکاسی‌ می‌کرده است، تا اینکه در سال ۱۳۸۸ عکاسی‌ در خیابا ن دیگر مقدور نبود. سلمان از این پس  فعالیت هنری‌اش را در فضای بسته انجام میدهد و به  نقاشی روی می اورد . او  به سرعت  شیفتهٔ این کار شد و پرتره های  بسیاری را  ترسیم  میکند.

 او هم‌اکنون اولین نمایشگاه نقاشی خود را برگزار می‌کند.

برای دیدن تمامی اثار این هنرمند، لطفا به وبسایت شخصی‌ او مراجعه کنید.

چهره‌ی انسان آشناترین  تصویری است که ما می شناسیم. ما استاد تشخیص ظریف ترین عواطف در چهره‌ی افرادیم. در فرهنگی که نمایش بدن محدودیت دارد چهره‌ی عریان انسان در مرکز توجه قرار می گیرد.

هنرمند تحصیلات رسمی را در «هنر دیجیتال» فراگرفته است. روش ها و تکنیک‌های او همزمان با نقاشی هایش متحول شده اند. در دنیای دیجیتال کنونی، نقاش هنوز از دستان خویش استفاده می کند در حالی که ذهنش مشحون از فضای مجازی است. او در تکاپویی دائمی همچون کیمیاگر طیف‌های گسترده‌ی رنگها را تجربه می‌کند.

اولین نمایشگاه نقاشی این هنرمند متشکل از 10 اثر اخیر اوست  که در ادامه ی 150 پرتره ی به نمایش درنیامده است. هنرمند با کاردک رنگ ها را بر سطوح این بوم های بزرگ به تصویر درآورده است. هر تکه ی عریان رنگ نتیجه ی تصمیم و محاسبه ی دائمی هنرمند است که گاهی شبیه تصاویر آلگوریتم های هندسی است.

این سبک پویا درعین جدال و تنش میل به همنوایی دارد

موضوع  نقاشی ها افرادی هستند که نقاش آنها را می شناسد و در فرایند نقاشی کردن حتی شناخت عمیق تری از آن ها می یابد.درحالیکه نقاش ساعت ها در مواجه ی مستقیم  با چشمان هر چهره است در تامل عمیقی از  وجود آنها فرو می رود. به موازاتی که نقاشی شکل می گیرد نگاه پرتره حیات می یابد و تابلوها زندگی تازه ای را آغاز می کنند.

 هنرمند در تکاپوی هنری خود از 4 سال پیش با چهره نگاری نقاشی را آغاز می کند.در این زمان فیس بوک نیز به تدریج همگانی شده و فصل جدیدی در فرهنگ پرتره پدید می آورد و بحث های زیادی را در مورد هویت، غیریت، جامعه، خود و دیگری ایجاد می کند.

تیرگی زمانه  و هوای آلوده آثار خود را بر صورتها به جای گذاشته است. نسلی که از جامعه بریده و از جوانی جدا افتاده! حتی بسته های رنگ به سختی  از سنگلاح تحریم ها گذر کرده ا ند ونقاش با احتیاط و نگرانی آنها را به کار میگیرد.